อนาคตเป็นไงไม่สำคัญ
ปัจจุบันเรารักกันเท่านั้นพอ
ทะเลาะกันล้านครั้งความรักยังไม่พัง
เท่า “นอกใจ” หักหลังกันเพียงครั้งเดียว
คนที่ใช้ชีวิตร่วมกันมันต้องพร้อมที่จะสร้างอนาคต
ไม่ใช่พร้อมที่จะทรยศตลอดเวลา
อย่าคิดเล็กคิดน้อยกับคนที่เรารัก
และอย่าคิดมากคิดมายกับคนที่ไม่รักเรา
ในวันหนึ่งข้างหน้าคุณอาจเป็นเพียงแค่ “ความทรงจำ” ของใครบางคน
ในวันนี้จงทำให้ดีที่สุด ทำสิ่งดีๆที่สุดเพื่อที่ว่าความทรงจำนั้นจะยัง “งดงาม”
จะมีสักกี่คนที่พร้อมจะฟังเสียงบ่นของเรา
โดยที่เขาไม่เคยบอกว่าเบื่อ
อย่ายื้อ อย่ารั้ง กับคนที่หมดใจ
ถ้าเขาคิดว่าเราไม่ใช่ก็ปล่อยเขาไปที่ชอบๆ เถอะ
ไม่ต้องโทษคำว่า “เจอกันช้าไป”
เพราะ “คนไม่มีใจ” ให้เจอกันเร็วแค่ไหนก็ไม่มีวันได้รักกัน
เราจะเข้าใจความรักมากขึ้นเมื่อครั้งหนึ่งเราเคยมีและได้สูญเสียมันไป
คนรักกันต้องยอมทิ้งพยศ ลดมานะ ละทิฐิ
หรือทิ้งความเป็น “เธอ” ความเป็น “ฉัน”
เพื่อหลอมกันเป็นเรา
โกหกคนที่เรารักเพื่อให้เค้าสบายใจ
แต่รู้ไหมมันทำให้ความไว้ใจหายไปทีละนิด
มีเส้นบางๆ กั้นระหว่าง
อยากคุยด้วยกับไม่อยากรบกวน
เคยไหม ทะเลาะกันตลอดแต่ก็นอนกอดกันทุกวัน
บางทีความเหงามันก็ไม่หนักหัวใคร
แต่มันหนักหัวใจ เข้าใจป่ะ
เธอเปลี่ยนไป
หรือ
ใครเปลี่ยนเธอ
ถ้าเค้าจะรัก อยู่เฉยๆ เค้าก็รัก
ความรักไม่ใช่อาวุธ ทำร้ายใครไม่ได้หรอก
ที่เจ็บอยู่ทุกวันนี้ทำตัวเองทั้งนั้น
คนส่วนใหญ่จะเลือกคบคนที่หน้าตา
จะมีสักกี่คนที่เห็นคุณค่าที่จิตใจ
แฟนพอจะหาได้
แต่คู่ชีวิตที่พร้อมจะตายไปด้วยกันมันหายาก
หัวใจของคนเรามีระบบป้องกันตัวเอง
แรกๆ จะเจ็บ แต่พอเจ็บไปนานๆมันจะช่วยเราโดยการ
เปลี่ยนเป็นความชินและชาเข้ามาทดแทน
เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกรักใครสักคนจริงๆเมื่อนั้นเราจะเริ่มไม่รักตัวเอง
ไม่อยากเป็นแค่คนที่แอบรัก
ถ้ารักแล้วเหนื่อยแสดงว่า
เรากำลังฝืนอะไรบางอย่างอยู่
“คนพิเศษ” คือคนที่ยิ่งได้รู้จักมากเท่าไร
ก็ยิ่งทำให้เราอยากอยู่ด้วยมากขึ้นเท่านั้น
ทำใจให้ยอมรับ
ดีกว่ามานั่งนับวันจากลา
ได้ “รัก” แค่นี้ก็พอ
อย่ารักเพราะความสงสาร
ความรักไม่ใช่การทำทาน สงสารไปก็ไม่ได้บุญ
คนรักจริงต้องเผื่อใจ
เพราะคนจัญไรรักเผื่อเลือก
ความรักก็เหมือนกับเหล้า
นอกจากทำให้เมาแล้วยังเปลี่ยนสันดาน
ตั้งใจรักง่ายกว่าตัดใจลืม
ผู้ชายสามารถทำให้ผู้หญิงเชื่อได้ว่าเขารักทั้งที่ไม่ได้รัก…
แต่ผู้หญิงสามารถทำให้ผู้ชายเชื่อได้ว่าเธอไม่รักทั้งที่รักหมดหัวใจ
ถ้ามันไปกันไม่รอด ยิ่งอยู่ด้วยกันก็ยิ่งอึดอัด
ก็ควรแยกกันไป
เพื่อความสบายใจของคนทั้งสองคน
คนเราไม่สามารถห้ามความรู้สึกในใจได้หรอก
อย่างดีที่สุดก็คือทำได้แค่ปกปิดมันเอาไว้แค่นั้น
วันใดที่ “หายเงียบ” ไป คือหัวใจกำลังคิด “ทบทวน”
วันใดที่ไม่โผล่ไป “รบกวน” คือวันที่คิดได้ว่าสมควร “เดินจากไป”
จงรักกันให้เหมือนกับวันแรกที่ได้คบกัน
และทำดีต่อกันให้เหมือนกับว่ามันเป็นวันสุดท้าย
เพราะถ้าหากวันหนึ่งเธอหรือฉันต้องจากกันไป
จะได้ไม่ต้องมาเสียใจที่เรานั้นเคยได้รักกัน
วิธีแก้แค้นคนที่หักอกเราที่ดีที่สุด
คือ
การทำให้เค้าเห็นว่าเรามีความสุขได้โดยไม่ต้องมีเค้า
บางทีการรักเขาแต่เขาไม่รู้
ยังดีกว่าเขารับรู้แต่เขาไม่รัก
ไม่พูดไม่ได้แปลว่าเป็นใบ้
ไม่มีใจให้ไม่ได้แปลว่ารักไม่เป็น
ไม่ได้รักใครง่ายๆ
แต่เวลารักแล้วก็ไม่เคยลืมง่าย
เวลารักก็รักให้มันสุด
เวลาหยุดก็หยุดให้มันขาด
ยอมเป็นคนอื่นที่เธอไม่รู้จัก
ดีกว่าเป็นคนรักที่เธอไม่เคยรู้ใจ
หลายๆครั้งที่เราเจ็บปวดหรือเสียใจกับความรักเราก็รู้สึกว่าไม่อยากมีแล้ว “ความรัก”
เจ็บไหมกับการหลอกตัวเองว่าลืมเค้าได้แต่หัวใจมันไม่เคยลืม
เมื่อความรักขาดความเข้าใจ
“คำอธิบาย” จึงเป็น “คำแก้ตัว”
ถ้าไม่เคยคิดจะ “ใส่ใจ” ใครสักคน
ก็อย่าปล่อยให้เค้าทนจนเสียเวลา
ขอบคุณรักเก่าที่ทำให้เราได้รู้ว่ารักครั้งใหม่เราต้องดีกว่าเดิม
ถ้าเขาไม่รอ…ก็พัก
ถ้าเขาไม่รัก…ก็พอ
เธอไม่ใช่ “ลมหายใจ” แต่เธอเป็น “เหตุผลที่หายใจ”
“แฟนน่ารัก” ไม่ใช่แฟนที่คอยเอาใจ พูดหวาน หรือบอกรักเราบ่อยๆ
แต่เป็นแฟนที่อยู่ด้วยแล้วทำให่สนุกเหมือนอยู่กับเพื่อน อบอุ่นเหมือนอยู่กับคนในครอบครัว
มีคนบอกว่าตอนเมาจะรู้ว่าเรารักใคร แต่ตอนไม่สบายจะรู้ว่าใครรักเรา
เชือกที่ผูกตาย ยังแก้ง่ายกว่าใจที่ผูกพัน
เปลี่ยนแปลงแต่ไม่เคย “เปลี่ยนใจ”
แต่ในเมื่อเธอเปลี่ยนใจ ฉันเลยต้อง “เปลี่ยนคน”
รู้สึกเหนื่อย…ก็พัก
รู้สึกว่าเขาไม่รัก…ก็พอเถอะ
ความรักก็เหมือนกับเส้นด้ายที่เมื่อขาดไปแล้วผูกใหม่ยังไงก็มีปม
คนนึง…คิดถึง
แต่อีกคนนึง…คิดถอย
ไม่จำเป็นต้องบอกกัน “ทุกเรื่อง”
แค่ไม่โกหกกัน “สักเรื่อง” ก็พอแล้ว
หากคุณรักใครสักคน
คุณจะมองปัญหาของเขาเป็นเรื่องสำคัญของเราเสมอ
เขาบอกว่าคนนอนดึกมักคิดถึงคนนอนแล้ว
คงไม่มีใครอยากคบแล้วก็เลิกหรอก
ทุกคนก็คงหวังเหมือนกันว่าเวลาเราคบใครแล้วเราก็อยากจะมีแค่เค้าไปให้นานแสนนาน
อยากรักษาไว้ไม่ใช่คบๆเลิกๆ
เวลาไม่ตรงกัน ไม่ใช่ปัญหา
แต่ถ้าใจไม่ตรงกันก็ไปด้วยกันไม่ได้
ฉันไม่มีเวลาไปเกลียดคนที่เขาเกลียดฉันหรอก
เพราะว่าฉันเอาเวลาไปรักคนที่เขารักฉันหมดแล้ว
คนเราก็แปลกไม่กล้าบอกเลิก แต่กล้านอกใจ
คนโง่มีอยู่ 2 ประเภท
“โง่” เพราะ “ไม่รู้” กับ “โง่” เพราะ “รัก”
การ “รอ” ใครสักคนมันมันต้องใช้ความอดทนแค่ไหน
แต่ถ้าเรา “รอ” เขาด้วยใจ
ต่อให้นานแค่ไหนก็จะ “รอ”
ไม่ต้องคิดถึงทุกครั้งที่หลับตา
แต่อยากให้นึกถึงทุกเวลาที่คิดว่ากำลังจะนอกใจ
ความรักคือ “การยอมรับ”
ไม่ใช่
“เปลี่ยนแปลง” ในสิ่งที่เขาเป็น
คนโสดนี่เป็นคนเข้มแข็งนะต้องทนต่อสู้กับความเหงาที่เกิดอยู่ในใจตลอดเวลา
ถ้าย้อนเวลาได้จริงๆ
ยังไม่รู้เลยว่าอยากจะย้อนไปตอนไหน?
ย้อนไปตอนที่เธอไม่มีใคร?
หรือจะย้อนไปตอนที่ใจไม่มีเธอ?
SpyLove.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น